Εισαγωγή στην θεώρηση του Βιοτεχνολογικού Λόγου

Ουσιαστικά δεν τίθεται θέμα βεβαιότητας στον επιστημονικό λόγο. Πόσο μάλλον όταν προέρχεται από μια σύχρονη μορφή επιστήμης για την οποία η οικονομική μεγιστοποίηση αποτελεί κυρίαρχη ιδεολογία.Οι αξίες, οι στόχοι και τα συμφέροντα των θιασωτών της βιοτεχνολογικής “ευημερίας” καθορίζουν πάντοτε ποιος τύπος επιστημονικού λόγου θα επιστρατευτεί προκειμένου να πειστεί το ευρύ κοινό.

Γι’ αυτό και πάντοτε θα επιστρατεύονται μέθοδοι και επίπεδα επιχειρηματολογίας που να δημιουργούν εντυπώσεις και να αποκρύπτουν όποια πολυπλοκότητα και αβεβαιότητα χαρακτηρίζει τέτοια εγχειρήματα: Πανάκριβα συνέδρια με λαμπερούς καλεσμένους, ακριβές καμπάνιες ενημέρωσης και δημοσίων σχεσεων, επιρροή στα ανώτερα κυβερνητικά κλιμάκια και επιστημονικά ιδρύματα. Ρητορικά τεχνάσματα και τεχνοκρατικές αναλυσεις διαποτισμένες από οπτιμισμό που να αποκλείουν τους μη-ειδικούς και να δίνει την παραίσθηση ότι η μοίρα του κόσμου και των επιθυμιών βρίσκεται στα χέρια ειδικών, ενώ στη πραγματικότητα σιγοντάρει τις υποσχέσεις (υπερ)κέρδους για επίδοξους επιστήμονες-επιχειρηματίες υπο την εύνοια γιγάντων της βιοτεχνολογικής βιομηχανίας. Ακροβασίες, στηριζόμενες στην παραδοχή του ότι η φύση είναι χειραγωγίσιμη και επιδέχεται βελτίωση και ότι ο μοντέρνος χρησιμοθηρικός άνθρωπος είναι αυτός που μπορεί να επιτελέσει μια φυσική λειτουργία με “περισσότερη ακρίβεια” από ότι η ίδια η φύση.

Ωστόσο, το βραχυπρόθεσμο κέρδος ως πρωταρχική αξία και η κυριαρχία που εκρέει από τις διαδικασίες του, απότελεί βασική αιτία της περιβαλλοντικής κρίσης και της διαιώνισης κοινωνικών ανισοτήτων. Στη πραγματικότητα ότι συμβάλει στην εξάπλωση και την επιβολή Ευγονικής Μονοκαλλιέργειας φυτών, ιστών και απόψεων στοχεύει και σε μια κοινωνία που να είναι εύκολα χειραγωγίσιμη από τα συμφέροντα των λίγων. Τα υπόλοιπα δεν είναι παρά χρονικά της προπαγάνδας..

Order81, 2008