Δημόσια έρευνα, ιδιωτικό κέρδος

Μια νέα έκθεση για την επιρροή των εταιρειών στην αποστολή των δημόσιων ερευνητικών ιδρυμάτων και πανεπιστημίων στις Η.Π.Α.

Από την εξημέρωση του βατόμουρου μέχρι τα εργαλεία αντιμετώπισης της διάβρωσης του εδάφους, τα δημόσια πανεπιστήμια και ιδρύματα που σχετίζονται με την γεωπονική έρευνα έχουν αλλάξει ραγδαία την γεωργία στις Η.Π.Α για το ευρύ κοινό όφελος, σχεδόν εξ ολοκλήρου μέσω των δημοσίων επενδύσεων από το κράτος και τις ομοσπονδιακές κυβερνήσεις. Ωστόσο, σε έκθεση που δημοσιεύθηκε από την οργάνωση Food & Water Watch διαπιστώνει ότι μέχρι το 2010, σχεδόν το ένα τέταρτο των πόρων για τη γεωργική έρευνα προέρχεται από δωρεές εταιρειών και ιδιωτών.

"Η αρχική πρόθεση, πως η δημόσια έρευνα θα πρέπει να ωφελεί το κοινό καλό, έχει χαθεί εντελώς και αυτή η σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ του δημοσίου συμφέροντος και των ιδιωτικών κερδών κέρδη παραμένει σε μεγάλο βαθμό αδιαμφισβήτητη τόσο από τα πανεπιστήμια όσο και από τους πολιτικούς", δηλώνει ο Wenonah Hauter, συντονιστής του Food & Water Watch. "Η ορθή γεωργικη πολιτική απαιτεί αμερόληπτη και αντικειμενική επιστημονική έρευνα, αλλά όπως σχεδόν κάθε πτυχή του σύγχρονου μας συστήματος παραγωγής τροφίμων, οι επιχορηγήσεις των ιδρυμάτων έχει ουσιαστικά σαρωθεί από δεδομένα ιδιωτικά συμφέροντα."

Τα δήμοσίων επιχορηγούμενα πανεπιστημιακά [land-grant] ιδρύματα δημιουργήθηκαν στις από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση τον 19ο αιώνα, και έχουν πρωτοπορήσει σε ζωτικής σημασίας έρευνες σχετικά με τις φυτικές ποικιλίες, την προστασία του εδάφους, την βελτίωση της αγροτικής ζωής και τη βελτίωση της ασφάλειας και της αυτάρκειας των τροφίμων. Αυτά τα δημόσια ιδρύματα βρίσκονται παντού στις Η.Π.Α. και περιλαμβάνουν μερικά από τα μεγαλύτερα κρατικά πανεπιστήμια όπως το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, το Pennsylvania State University και το Texas A&M University.

Η έκθεση του Food & Water Watch παρέχει μια ανασκόπηση του συστήματος αυτών των δημοσίως χρηματοδοτούμενων ιδρυμάτων συμπεριλαμβανομένου του τρόπου πως η χρηματοδότηση έχει σταματήσει τις τελευταίες δεκαετίες, και τα πανεπιστήμια έχουν μετατραπεί σε μια αγροτική μπίζνα, διακινδυνεύοντας τη δημόσια αποστολή των ιδρυμάτων.

“Η χρηματοδότηση απο τον ιδιωτικό τομέα δεν διαφθείρει μόνο τον δημόσιο σκοπό της έρευνας της γης-επιχορήγηση των πανεπιστημίων, αλλά επίσης στρεβλώνει την επιστήμη που υποτίθεται ότι θα βοηθήσει τους γεωργούς να βελτιώσουν τις πρακτικές τους και την επιβίωσή τους», δηλώνει ο Hauter.

"Η ακαδημαϊκή έρευνα που χρηματοδοτείται απο την βιομηχανία συνήθως παράγει θετικά αποτελέσματα αποκλειστικά για τους βιομηχανικούς χορηγούς. Και δεδομένου ότι για τη χάραξη πολιτικής επικαλείται συχνά η πανεπιστημιακή έρευνα για να υποστηρίχθούν αποφάσεις, η εταιρειακή χρηματοδότηση της έρευνας επηρεάζει ολοένα και περισσότερο τους κανόνες που διέπουν τις επιχειρηματικές δραστηριότητες."

Η έκθεση περιγράφει τα εκατομμύρια των δολαρίων που έχουν λάβει πανεπιστήμια και καθηγητές από τις εταιρίες-χρηματοδότες και δίνει παραδείγματα της απρόσκοπτης πρόσβασης και επιρροής που εταιρείες όπως η Wal-Mart, η Monsanto, η Cargill, η Tyson, η Coca-Cola και η McDonalds έχουν λάβει σε αντάλλαγμα. Κλείνοντας, η έκθεση παρουσιάζει αρκετές προτάσεις για το πως η δημόσια γεωργική έρευνα πρέπει να επαναπροσανατολιστεί ώστε να υπηρετεί το κοινό καλό, συμπεριλαμβανομένου του αιτήματος για περισσότερη διαφάνεια και τη χρήση νομοσχεδίων για την άμεση χρηματοδότηση της έρευνας εστιασμένη σε πρακτικές, επίκαιρες λύσεις για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αγρότες.

“Αν μια ολόκληρη πτέρυγα του κτηρίου ενός πανεπιστημιακού τμήματος πάρει το όνομά της Monsanto, όπως συμβαίνει στο Πανεπιστήμιο Iowa, πως μπορούμε πραγματικά να αναμένουμε ότι το ίδρυμα θα παράξει αντικειμενική, και ενδεχομένως κρίσιμη, έρευνα για τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα ή τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις βασικών φυτών μεγάλης καλλιέργειας;" αναρωτιέται ο Hauter. “Ακριβώς όπως το Κογκρέσο δημιούργησε ένα ευεργετικό σύστημα δημόσιας χρηματοδότησης πριν από 150 χρόνια, πρέπει τώρα να επαναπροσδιορίσει τη δημόσια χρηματοδότηση, έτσι ώστε τα δημόσια ιδρύματα να μπορούν να εστιάσουν την έρευνα τους σε κρίσιμα ζητήματα της έρευνας για τα πιο ανησυχητικά προβλήματα που μαστίζουν το σύστημα διατροφής, της οικονομίας και της δημόσιας υγείας."

-Η αναφορά του Food & Water Watch (Αγγλικά) εδώ